Relacje
Irena Kulwikowska
Môłé kaczczi, òne mdlałë i tedë przëchòdzëła cotka Anna i òna je przepùszcza przez kalesonë./ Małe kaczki, one mdlały i wtedy przychodziła ciotka Anna i przepuszczała je przez kalesony.
Komentarz
Szkodliwa siła magiczna, jaka posiadają pewni ludzie w słowie lub spojrzeniu to urok. Urokowi ulegają zarówno ludzie, jak zwierzęta. Tu i ówdzie twierdzą, że ùroczëc mogą nie tylko pewni ludzie, a każdy człowiek, który nawet nie wié ò tim. Starczi, że òn le wezdrzi na człowieka abò chòwã lub òn sã tak zadzëwi i ùceszi ti chòwie. Choroba wywołana urokiem kończy się często zejściem śmiertelnym. Można ją rozpoznać po niespokojnym zachowaniu się, nagłym bólu głowy, wystąpieniem braku apetytu, itd.. Z ludzi najbardziej podatne na urok są małe dzieci, dorastające dziewczęta, panny młode i położnice. Ze zwierząt konie i świnie, z drobiu gąsięta. Przeciwko urokowi znają Kaszubi liczne środki i praktyki, składające się na magie ochronną. Siłę zabezpieczającą przed urokiem mają wstążki koloru czerwonego wplecione koniom w grzywę, ogon lub uzdę. W tym samym celu wplatały niegdyś matki czerwone wstążki małym dziewczynkom i dorastającym panienkom we włosy.
CSB
Bëło cos taczégò ù nas doma czedës. Më mielë taką kùzyna białkã. Mómë jeszcze, białka żëje. Òna tak nawet jakbë wiedza chiba, jô nie wiém, że òna wiedno jak przëchòdza do nas na pòdwòrzé, té mëma gôdô: „Jezës, òna przëszła tu znôwù”! I kaczczi na przykład, môłé kaczczi, òne mdlałë i tedë cotka Anna przëchòdza i òna je przepùszcza przez kalesonë, nié. Òna mòdlëtwë przë tim jaczis mówia, jakąs mòdlëtwã. Jô nie wiém jaką, ale jô wiém, że mòja sostra wié, jaką mòdlëtwã. Cotka ji to przekôza, nié. Sostra wié, jak ten ùrok jakbë zdjąc z tegò, nié. To jô wiém, to je fakt aùtenticzny, że rzeczywiście òne zdichałë, czë bez żëcégò bëłë. Téż je taczi przypadek z mòją sostrzenicą, że téż właśnie bëła wizyta ti białczi ù nas. Tak, jak òno sã ceszëło, wszëskò, nagle tak òno po prostu przez rãce sã lało, taczé môłé jak òno bëło, lało sã przez rãce. Té mëma gôda: „Wezta biôjta chùtkò pò cotkã Annã”! Òna przëszła i òna gò téż właśnie jakòs tak w tã i nazôd òcéra, chiba kalesonama, no nie wiém, czims gò tam òcéra, chiba kalesonama, bò ò tëch kalesonach sã dërch gôdało. Jô przë tim nie bëła, ale jô wiém, że cotka przëszła i za chwilã sostra wëszła i to sã smiało. Òna téż właśnie jakąs mòdlëtwã przë tim òdmôwia, nié.
PL
Kiedyś u nas w domu było coś takiego. Nasz kuzyn ma żonę. Ta kobieta jeszcze żyje. Ona chyba nawet wiedziała, nie wiem, że zawsze jak przychodziła do nas na podwórko, to mama mówiła: „Jezus, ona tu znowu przyszła”! Małe kaczki mdlały. Wtedy przychodziła ciotka Anna i ona przepuszczała je przez kalesony. Odmawiała przy tym jakąś modlitwę. Ja nie wiem, co to była za modlitwa, ale moja siostra wie. Ciotka jej to przekazała. Siostra wie, jak zdjąć urok. Wiem i jest to rzeczywiście fakt, że (kaczki) zdychały, wydawały się pozbawione życia. Podobny przypadek miał miejsce z moją siostrzenicą. Odbyła się ponownie wizyta tej kobiety. Tak, jak siostrzenica była radosna, tak zaczęła lać się przez ręce. Wtedy mama powiedziała: „Idźćcie szybko po ciotkę Annę”! Ona przyszła, ocierała ją w tą i z powrotem. Robiła to chyba za pomocą kalesonów, bo wciąż się o nich rozmawiało. Nie byłam przy tym, ale wiem, że ciotka przyszła i za chwilę siostra wyszła i śmiała się. Ona (ciotka) i przy tym odmawiała modlitwę.
Fragmenty relacji
