Relacje
Irena Kulwikowska
Té wiedno w niedzelã më dostelë taczégò lizôka, jak më szlë do kòscoła./Wtedy zawsze w niedzielę dostaliśmy takiego lizaka, jak szliśmy do kościoła.
Komentarz
Serakòjce to kaszubska forma miejscowości Sierakowice w powiecie kartuskim. Mężowie z okolicznych wiosek wygrażali się swoim żonom, że pójdą z nimi na tôrg do Serakòjc, gdzie je sprzedadzą abò wëmienią na jiné białczi. W Sierakowicach, w samym centrum Parku Kulturowego Ośmiu Błogosławieństw, znajduje się Ołtarz Papieski zaprojektowany przez mieszkańca Sierakowic Jarosława Wójcika, a wykonany przez lokalnych rzemieślników specjalnie na okoliczność przyjazdu papieża do Polski. Dnia 6 czerwca 1999 roku w Pelplinie, Papież Jan Paweł II odprawił przy nim uroczystą mszę świętą. Po mszy powrócił do Sierakowic. Ołtarz papieski przedstawia rozpiętą sieć, symbol kaszubskich rybaków, którą podtrzymują dwa ptaki w locie. 6 czerwca 2015 roku w centrum Sierakowic odsłonięto pomnik ks. Bernarda Sychty, kapłana, etnografa, językoznawcy, psychologa, malarza, poety. Urodził się w 1907 w Puzdrowie pod Sierakowicami, w 1932 przyjął święcenia kapłańskie. Najbardziej znany jest ze swego monumentalnego dzieła „Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej”.
CSB
To Kùczkòwsczich zemia bëła, temù më gôdelë Kùczkòwô Góra. Tak samò jak më téż zjéżdżelë na tëch tornystrach. Më zjéżdżelë tu, kòle smãtôrza, gdze Wôłtôrz Papiesczi (Serakòcje) je terô, nié, tedë tam béł taczi rów, normalnie wòda, rów, cek wòdny taczi. Té na zëmã, jak to zamôrzało, to më tam téż, Ksãżô Górka më na to gôdelë, tam më téż zjéżdżelë na tëch tornystrach w ti zëmie. Niechtërny tam na sónkach téż, sónczi téż mielë, nié. Më z daleka, to më tam doch z nima wiedno pò szkòle, jeszcze kąsk człowiek tam sã zabawił. Té w niedzelã, wiedno jak më szlë do kòscoła, na té tuwò na ti górce, tam, gdze terô je pòmnik Sëchtë, tam stojôł kiosk taczi ze słodiczama, nié, z taczima wiôldżima lizakama czerwònyma. To jô zapamiãta, taczi wiôldżi lizôka. Wiedno té w niedzelã më dostelë taczégò lizôka, jak më szlë do kòscoła. Fularczik, tam taczi chłop sã nazéwôł Fùlarczik, ten, co prowadzył ten kiosk. Ten tam sprzedôwôł. Przed nim bëła łôwka. Na ti łôwce më sedzelë i taczi zadowòlony so lizelë te lizôczi. Co to bëła za frajda! Terô òni cëskają tima lizôkama, no jo, bò to są jiné czasë, nié.
PL
To była ziemia Kuczkowskich, dlatego górę nazywaliśmy Kuczkowa Góra. Zjeżdżaliśmy na tornistrach koło cemntarza, tam, gdzie dziś znajduje się Ołtarz Papieski (Sierakowice). Tam był rów, woda normalnie, ciek wodny. Kiedy w zimie zamarzał, to tam też, Księża Górka na nią mówiliśmy, zjeżdżaliśmy na tornistrach. W zimie niektórzy zjeżdżali też na sankach, sanki również mieli. My z daleka razem z nimi zawsze po szkole szliśmy, człowiek trochę się jeszcze zabawił. Zawsze w niedzielę, kiedy szliśmy do kościoła, na tej górce, gdzie dziś znajduje się pomnik ks. B. Sychty, stał kiosk ze słodyczami z takimi wielkimi czerwonymi lizakami. To zapamiętałam. Wtedy zawsze w niedzielę my dostaliśmy takiego lizaka, jak szliśmy do kościoła. Ten, który prowadził ten kiosk, to był Fularczyk. Ten tam sprzedawał. Przed kioskiem była ławka. Na tej ławce siedzieliśmy i tacy zadowoleni sobie lizaliśmy te lizaki. Co to była za frajda! Teraz lizakami rzucają, ale to są inne czasy.
Fragmenty relacji
