Relacje
Janina Jerzy Kiedrowscy
Nie bëło wòlno ùżëwac, że to béł pierszi zjôzd Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniô. „Zjôzd” je zastrzegłi leno dlô partii./ Nie wolno używać, że to był pierwszy zjazd Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Wyraz „zjazd” jest zastrzeżony tylko dla partii.
Komentarz
Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie utworzone zostało 2 grudnia 1956 r., zrodziło się z potrzeby Kaszubów do posiadania organizacji, która broniłaby i dbała o rozwój tej społeczności oraz całego Pomorza. Jest ono dziś nowoczesnym stowarzyszeniem mającym status organizacji pożytku publicznego, podmiotem o rozbudowanych strukturach, jedną z największych organizacji pozarządowych w Polsce i największą w historii ruchu kaszubskiego. Do celów statutowych ZKP należy: rozbudzanie inicjatywy dla wszechstronnego rozwoju kulturowego, społecznego i gospodarczego Kaszub, Kociewia, Borów i całego Pomorza, kształtowanie demokratycznych stosunków w życiu regionu, rozwijanie kaszubsko-pomorskiej myśli społecznej i politycznej, kultywowanie i rozwijanie specyfiki kulturowej Pomorza, szerzenie w społeczeństwie (szczególnie wśród młodzieży) znajomości tradycji kaszubsko-pomorskich. Po połączeniu się w 1964 r. ze Zrzeszeniem Kociewskim i przyjęciu nazwy „Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie" organizacja poszerzyła formułę i zasięg działania. Obecnie posiada 70 oddziałów terenowych i liczy ponad 6,5 tys. członków.
źródło: kaszubi.pl, data dostępu: 16.02.2023 r.
CSB
W czas mòji kadencji jakno przédnika zrzeszeniô òstałë zabédowóné, i òdbiwałë sã systemantno, Spotkania Wdzydzkie, wiôlgô rzecz, wiele robòtë. Spotkania Publicystyczne, co pózni zamôłkłë, ale tej bëłë. Pierszé zéńdzenié bëło krótko pòtemù, jak jô òstôł przédnikã zrzeszeniô. Na pierszim zéńdzeniu béł Lechu, bëła Jiza i wszëscë pòòstałi. To nie bëło we Wdzydzach. Òd drëdżégò pózni wszësczé bëłë we Wdzydzach. Gduńskô Pòlitechnika bëła tam gòspòdarzã. Bëło zéńdzenié, je wiedzec bëła téż ùmùndurowónô i cywilnô służba. Lech do nich szedł „Mòże harbatczi, wa doch tuwò zmiarznieta”. Òn sã z nima wszësczima znôł. Òni sã znelë nawzôj. Jô jesz nie doszedł do bióra, a ju béł telefon z Òbëwatelsczégò Komitetu „Kiedrowsczi, pòj le sã”! Jô mëslôł, czegò òni òde mie chcą i mëszlã sobie, co téż sã dzejało òstatnégò dnia, że òni tak òstro i flot proszą. Demiuchòwicz béł tedë szefã propagandë. „Wa so spòtka”? „No jo, më sã spòtkelë”. Ala! Nie bëło wòlno ùżëwac, że to béł pierszi zjôzd Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniô. „Zjôzd” je zastrzegłi leno dlô partii. „Pòstãpnëch nie bãdze”. Më tak sedlë, a niech to szwernót, fejnô sprawa, deja, lëdze z całégò Pòmòrzô sã spòtikają. Jedną razą jô gôdóm: „Towarzëszu Czerownikù, a jak më bë to nazéwelë zéńdzeniama”? „Mòżeta robic”. Jô przëchòdzã do zrzeszeniô i gôdóm, że bãdzemë robic zéńdzenia. Lechù i jiny na mie „Zjazdë mają bëc”! Jô gôdóm „ Do szwernóta! Tuwò to, tam tamto”! Jô jima òpòwiedzôł, jak wëzdrza gôdka. „Dobra, tej niech bãdą zéńdzenia” Ò òd tegò czasu bëłë zéńdzenia.
PL
W czasie mojej kadencji prezesa zrzeszenia zainicjowano, i odbywały się systematycznie, Spotkania Wdzydzkie, duże przedsięwzięcie, olbrzymi wkład pracy. Spotkania Publicystyczne, które później zamilkły, ale wtedy były. Pierwsze spotkanie było niedługo potem, jak zostałem prezesem zrzeszenia. Na pierwszym spotkaniu był Lechu, była Iza i wszyscy pozostali. Nie było to we Wdzydzach. Od drugiego (spotkania) później wszystkie były we Wdzydzach. Politechnika Gdańska tam była gospodarzem. Było spotkanie, naturalnie również służba umundurowana i cywilna. Lech do nich wyszedł „Może herbatki, bo zmarzniecie tutaj”. On miał kontakt z nimi. On się z nimi wszystkimi znał. Oni się nawzajem znali. Ja jeszcze nie doszedłem do biura, już był telefon z Komitetu Obywatelskiego „Kiedrowski przyjść”! Myślałem, czego oni ode mnie chcą i myślę sobie, co się działo ostatniego dnia, że oni tak proszą ostro i pilnie. Demiuchowicz był wtedy tym szefem propagandy. „Spotkaliście się”? „No tak, spotkaliśmy się”. Ale! Nie wolno używać, że to był pierwszy zjazd Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Wyraz „zjazd” jest zastrzeżony tylko dla partii. „Następnych nie będzie”. My tak siedliśmy, cholera, taka fajna sprawa, idea, ludzie z całego Pomorza się spotykają. A ja mówię w pewnym momencie: „Towarzyszu Kierowniku, a jakbyśmy to nazwali spotkaniami”? „Możecie robić”. Ja przychodzę do zrzeszenia i mówię, że będziemy robić spotkania. Lechu i inni na mnie „Zjazdy mają być”! Ja mówię „Do cholery! Tutaj to, tu tamto”! Powiedziałem im przebieg rozmowy. „Dobra, niech będą spotkania”. I od tego czasu były spotkania.
Fragmenty relacji
