Pałac Przebendowskich i Keyserlingków to zabytkowa, XIX-wieczna rezydencja. Na początku XIX wieku powstała okazała budowla na planie prostokąta, z klasycystycznym portykiem od strony południowej oraz pięknym ogrodem. W kolejnych latach właściciel dobudował skrzydła budynku oraz zmienił styl pałacu na neogotycki, jaki prezentuje on po dziś dzień. W 1995 roku gospodarzem obiektu zostało Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko – Pomorskiej, które wykorzystało pomieszczenie pałacu na potrzeby sal wystawowych. Licznie przeprowadzane renowacje pozwoliły na odzyskanie świetności pałacu, a wnętrza odkryły zabytkowe polichromie.
Pózni tu, jak më robilë w piwnicach, më tam weszlë, to jô m. jin. mówił, że cos mie tu nie pasëje, bò tu je taczi plac zamùrowóny. Jô nie wiém, co to je. Jô podjął decyzjã, wiéta wa co, jô rzekł do tegò wëkònôwcë, mùszimë to rozkùc i òbaczëc, co tam je. Òkazëje sã, że w piwnicë bëło òdrãbny pòmieszczenié, gdze sã pôlëło we wszësczich piecach. Në jo, to je pòmieszczenié, gdze bëłë dwiérczi do piãc pieców. Nié, tej jô szedł do direktora z pëtanim, co më z tim robimë. „Nié, to trzeba terô wëczëszczëc i zostawic. To mùszi bëc tak”. Té dobrze. Tak më to òdkrëlë, òbtinkòwalë, ale tëch dwiérków òd tëch pieców ju tam nie bëło. Chtos to ùkrôdł, abò wzął, zamùrowôł i kùńc. Do tegò bëłë kanałë wëmùrowóné i taczi kanał jidze téż do górë. To më wszëtkò òdkrëlë. Niechtërné kanałë są nieòdkrëté jesz do dzysô. Më nie chcemë tego rëszac, bò më nie wiémë, jak to je zrobioné kònstrukcyjno, żebë to sã téż nie zawalëło. Bò tuwò w tim bùdinkù bëło nôprzód technikùm leśnictwa, pózni bëło dlô dzecy głëchëch, no i pózni mùzeùm. Jak elektrowniô jądrowô wëbùdowa bùdink na ùl. Ofiar Piaśnicy, tej to przedszkòlé przeszło na ùl. Ofiar Piaśnicy. Tuwò bëło wòlné, tej Wòjewòda i Starostwò starelë sã ò to i to przëznelë mùzeùm.
Potem, kiedy robiliśmy w piwnicach, weszliśmy tam, i to ja m. in. mówiłem, że coś mi tu nie pasuje, ponieważ znajduje się tu zamurowane miejsce. Ja nie wiem, co to jest. Podjąłem decyzję, wiecie co, i powiedziałem do tego wykonawcy, że musimy to rozkuć i zobaczyć, co tam jest. Okazuje się, że w piwnicy było odrębne pomieszczenie, gdzie paliło się we wszystkich piecach. No tak, to pomieszczenie, gdzie były drzwiczki do pięciu pieców. Poszedłem do dyrektora z pytaniem, co my z tym robimy. „Trzeba to teraz wyczyścić i zostawić. To musi tak być”. Dobrze. Odkryliśmy to, otynkowaliśmy, ale tych drzwiczek do pieców już tam nie było. Ktoś je ukradł, wziął, zamurował i koniec. Do tego były wymurowane kanały. Jeden taki prowadzi w górę. To wszystko my odkryliśmy. Niektóre kanały są nieodkryte jeszcze do dzisiaj. Nie chcemy tego ruszać, bo nie wiemy, jak to zostało zrobione konstrukcyjnie, a mogłoby się zawalić. Najpierw w tym budynku było Technikum Leśne, później szkoła dla dzieci głuchych. Następnie muzeum. Gdy elektrownia jądrowa wybudowała budynek przy ul. Ofiar Piaśnicy, wtedy to przedszkole zostało tam przeniesione. Tu było wolne, więc Wojewoda i Starostwo starali się o to i przyznali muzeum.