Relacje
Genowefa Jadwiszczak
Jak tam ju (jich) nie bëło, té tam mòżna bëło chòdzëc i ten bùrsztin zbierac./ Jak już tam ich nie było, można było tam chodzić i zbierać bursztyn.
Komentarz
Znalezione kawałki bursztynu (kasz. bùrsztin, jantar, żôłti kam) wg geologii ludowej są resztkami rosnących niegdyś nad morzem drzew bursztynowych, które obaliły się i zatopiły wskutek nieustannych obrotów ziemi.
CSB
Mój brat mieszkôł tu na ùl. Kaczeńce na Stogach. Tak jak do dzys òni tam kòpią bùrsztin. Ti, co kòpelë, ti wiedno tam sprzedôwelë. Té mòje dzecë mielë ju mòże pò dzesãc, jednôsce, dwanôsce lat. Jak tam ju (jich) nie bëło, té tam mòżna bëło chòdzëc i ten bùrsztin zbierac. Jô chòdzëła, a taczi, co béł tóńszi jô kùpiła i jô robiła. Jô so mia maszinkã taką hewò zrobioną. Jô je przedzurkòwiwa i robia kòrale taczé hewò. To mie pòmôgało. Na rënk szła to sprzedac.
PL
Mój brat mieszkał tu przy ul. Kaczeńce na Stogach. Do dzisiaj kopią tam bursztyn. Ci, którzy kopali, zawsze tam sprzedawali. Moje dzieci mogły już być w wieku około 10, 11, 12 lat. Jak już tam ich nie było, można było tam chodzić i zbierać bursztyn. Ja chodziłam, a taki, który był tańszy, kupowałam i robiłam. Zrobiłam sobie taką maszynkę, robiłam dziurkę w bursztynie i robiłam korale. To mi pomagało. Sprzedawałam je na rynku.
Fragmenty relacji
