Relacje
Mirosław Sobisz
Òn miôł pseùdonim pùtlôk/Miał pseudonim pùtlôk
Komentarz
Polski samochód osobowy FSO Warszawa był produkowany w latach 1951–1973 przez Fabrykę Samochodów Osobowych (FSO) w Warszawie w oparciu o konstrukcję radzieckiego samochodu M20 Pobieda, rozwijaną następnie przez FSO. Był to pierwszy samochód osobowy produkowany seryjnie w Polsce po II wojnie światowej.
Milicja Obywatelska (MO), mundurowa formacja o charakterze policyjnym, powołana została w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do walki z przestępczością i w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. Aktywnie wykorzystywana była również do utrzymania systemu państwowego. Milicja Obywatelska funkcjonowała w PRL w latach 1944–1989, oraz krótko (w trakcie transformacji ustrojowej) w III Rzeczypospolitej, po czym została zastąpiona przez policję. Jej liczebność wynosiła około 80 000 funkcjonariuszy.
CSB
Tu w Kòsowie, czë w Czeczewie, chiba w Czeczewie òn mieszkôł, béł taczi Kòwôl. Òn miôł pseùdonim „pùtlôk” (pòl. chłop małorolny, garbusek, złośliwie zając). Të wierã wiész cos ò nim, ò tim pùtlôkù. Taczi kòwôl tam béł. I terô òn béł zmòtorizowóny. Òn miôł Warszawã. Pieniãdzy òn dosc miôł, dobrze prosperowôł jakò kòwôl i so tã Warszawã kùpił. Tã M20, ta stôrô, tegò garbùsa. Òn czasama do tatka przëjéżdżôł téż, béł tam w pòsterunkù. Òni so tam pòwiôdelë, czasama co mù tam przëwiózł, jakąs kùrã, czë szinkã. Të wiész, jak ti chłopi. Chcelë z milicją żëc w zgòdze. Terôzkù òn jednégò dnia tam przëjachôł do nas i mówi tak: „Panie Sobisz, wié pan co jô miôł za przigòdã”? A jô tak wiedno na to jegò aùto zdrzôł. To aùto jaczis dzywny, ta Warszawa bëła, takô strasznô. Òn jã miôł pãzelkã wëmalowóné. Jakąż tam òléjną farbą, pãzel. Ò Matkò! Jak ta wëzdrza. Më doch mielë téż. Òjc téż miôł kùpioné Warszawã. Ta nasza wëzdrza fejno, a ta jegò bëła takô strasznô. Òn gôdô tak: „Jô miôł przigòdã w Gduńskù, nieprzijemną”. Òn tą swoją Warszawą jachôł i weleno, gò zatrzimała milicjô. I tak òbzérają to aùto i jeden z tëch milicjantów mówi: „Panie, jak ten pana samochód wygląda”? A òn mówi: „No panie, jô taczé móm aùto. A czemù? Co sã stało? Wszëskò je sprawné”. „Panie, jak to wygląda. Ten samochód to płoszy ludzi. Przecież to można zawału dostać, jak się zobaczy taki samochód”! – ten milicjant mówił. Òni mù (chłopù) delë mandat za marny wygląd.
PL
Tu w Kosowie, czy w Czeczewie, chyba w Czeczewie on mieszkał. Był kowalem i nosił pseudonim „pùtlôk”. Ty chyba cos wiesz na temat tego „pùtlôka”. Taki kowal tam był. Teraz on jest zmotoryzowany. Kiedyś miał Warszawę. Pieniędzy miał wystarczająco, dobrze prosperował jako kowal. Dzięki temu mógł pozwolić sobie na zakup Warszawy. Model M20, taki stary garbus. Czasami przyjeżdżał do taty na posterunek. Rozmawiali tam ze sobą. Czasami przywiózł tacie kurę, szynkę. Wiesz jak to chłopi. Chcieli z milicją żyć w zgodzie. Teraz on jednego dnia przyjechał do nas i mówi tak: „Panie Sobisz, wie pan co ja miałem za przygodę”? A ja tak zawsze spoglądałem na jego samochód. Ta Warszawa była taka straszna. On wymalował ją pędzelkiem olejną farbą. O Matko! Jak ta wyglądała. My też mieliśmy Warszawę. Tata kupił. Nasza wyglądała ładnie, a ta jego była taka straszna. On mówi tak: „Miałem przygodę w Gdańsku, nieprzyjemną”. On jechał swoją Warszawą i zatrzymała go policja. Oni oglądają ten samochód i jeden z tych milicjantów mówi: „Panie, jak ten pana samochód wygląda”? A on mówi: „No panie, ja mam taki samochód. Dlaczego? Co się stało? Wszystko jest sprawne”. „Panie, jak to wygląda. Ten samochód to płoszy ludzi. Przecież to można zawału dostać, jak się zobaczy taki samochód”! – ten milicjant mówił. Oni mu dali mandat za marny wygląd.
Fragmenty relacji
