Relacje
Ewa Malinowska
Jednégò dnia nasza mama doji krowã, mlékò smierdzy./Jednego dnia nasza mama doiła krowę i okazało się, że mleko śmierdzi.
Komentarz
Zepsute mleko można „naprawić”. Wystarczy przecedzić je przez trzy poświęcone wianki, jeden swój a dwa pożyczone. Kiedyś cedzono także zepsute mleko trzy kolejne dni przez sitko, do którego wkładano trzy kłosy z dachu.
Jeśli krowy dają zepsute mleko, należy iść do człowieka, który zadał urok cudzym krowom, wziąć odrobinę karmy od tych krów i dać swoim. Niektórzy dodatkowo biorą piasek spod trzech stóp człowieka, który zepsuł mleko, i sypią na swoje krowy.
Wychodząc z mlekiem z domu sypią szczyptę soli do garnuszka, żebë chtos cëzy nie zabrôł wôrtoscë mléka.
CSB
- Mòja mëma, òna mia krowã, nié, òna dôwa wiele mléka i taczé sëté mlékò. Jednégò dnia nasza mama doji krowã, mlékò smierdzy. Smierdzy, no po prostu smierdza. Chòdzy pò tëch stôrëch babciach i gôdô: „Zobaczta, co sã stało z naszim mlékã”, nié? Tu do ómë Nadolsczi przëbróny, tak, në i do stôri Dzerzińsczi, i te stôré bialczi… Mama spróbòwa jeszcze dwa, czë trzë. Nôprzód òni rzeką: „żercé”. Mòże co jinégò krowa zeżarła. No nié, ale to bëło po prostu, to trzeba bëlo, nawet kòtë tegò nie żarlë, tegò mléka bë nie pilë. To sã òkôza, że mòja mama mùszala jic na trzë grańce, wząc to mlékò na trzë grańce i rozlewac téż tam, ale to bëlo òd sétmë òna mùszela liczëc do kùńca, do w dól, ale nigdë nié jedinczi, nié? Sétmë, szesc, pińc, sztërë tak do tegò. I tedë przëszlã dodóm i tã resztã mléka, òna to mùsza tak pòdzelëc, na rozżarzoną platã, na te rinczi, to rozlôc. To bë rzekł, të so… Wieczór mama szła dojic krowã, mlékò normalné.
- Czësté.
PL
- Moja mama miała krowę, która dawała dużo tłustego mleka. Jednego dnia nasza mama doiła krowę i okazało się, że mleko śmierdzi. Mleko śmierdziało, po prostu śmierdziało. Mama chodziła do starych kobiet i mówiła: „Zobaczcie, co się stało z naszym mlekiem”. To do babci Nadolskiej, przybranej, to do starej Dzierzyńskiej. Początkowo mówili, że przyczyna może tkwić w żarciu. Może krowa zjadła coś innego. Nie. Nawet koty nie chciały tego pić. Okazało się, że moja mama musiała wziąć to mleko, rozlać je na trzy granice i liczyć od siedmiu w dół, ale nigdy nie mówić: „jeden”. „Siedem, sześć, pięć, cztery" i tak aż do końca. Wtedy przyszła do domu i tę resztę mleka, wcześniej musiała je podzielić, rozlała na rozżarzony blat piecyka. Wieczorem, kiedy mama poszła wydoić krowę, mleko było normalne.
- Czyste.
Fragmenty relacji
